مقایسه نارسایی های شناختی و شیوه های مقابله با استرس در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی، اضطراب فراگیر و همبود

هدف از این پژوهش مقایسه نارسایی های شناختی و شیوه های مقابله با استرس در افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی واختلال اضطراب فراگیر، افراد مبتلا به هر دو اختلال (همبود) با همتاسازی در متغیرهای سن، جنس، میزان تحصیلات، وضعیت تأهل، وضعیت اشتغال و وضعیت اقتصادی بود. تعداد افراد نمونه 143 نفر (شامل 50 فرد مبتلا به mdd، 43 فرد مبتلا به gad، 50 نفر مبتلا به هر دو اختلال) بود که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس از بین مراجعه کنندگان به بیمارستان ها و مراکز مشاوره نقاط مختلف شهر تهران انتخاب شدند. روش پژوهش از نوع علی – مقایسه ای بود. ابزار های پژوهش عبارت بودند ازآزمون های افسردگی اضطراب استرس (dass)، پرسشنامه نارسایی های شناختی (cfq)، پرسشنامه مقابله با استرس اندلر و پارکر(ciss). داده های پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. برای بررسی فرضیات از آزمون های ناپارامتریک (کروسکال والیس و یومن ویتنی) استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان نارسایی های شناختی و مولفه های آن (حافظه، حواسپرتی، اشتباهات سهوی) در گروه همبود بیشتر از گروه افسرده اساسی واضطراب فراگیر بود. بین گروه افسرده اساسی و اضطراب فراگیر در نارسایی های شناختی تفاوت معناداری مشاهده نشد و بین سه گروه تفاوتی درخرده مقیاس فراموشی مشاهده نشد، به علاوه بین نمره نارسایی شناختی زنان و مردان تفاوتی مشاهده نشد. گروه همبود بیشتر از دو گروه دیگر از سبک مقابله ای هیجان مدار استفاده می کنند. بین گروه افسرده اساسی و اضطراب فراگیر تفاوتی درمیانگین نمره مقابله هیحان مداروجود نداشت. بین سه گروه افسرده اساسی و اضطراب فراگیر و همبود تفاوتی درمیانگین نمره مقابله مسأله مدارمشاهده نشد. نتایج فرضیه سوم نشان داد میانگین نمرات نارسایی های شناختی در افراد هیجان مدار گروه همبود بیشتر ازافراد هیجان مدار گروه افسرده اساسی بود. بین میانگین نمرات نارسایی های شناختی افراد هیجان مدار در گروه افسرده اساسی واختلال اضطراب فراگیر وهمچنین بین میانگین نمرات نارسایی های شناختی افراد هیجان مدار در گروه اختلال اضطراب فراگیر و همبود تفاوت معناداری مشاهده نشد. بین میانگین نمرات نارسایی های شناختی افراد مسأله مدار در سه گروه نیز تفاوت معناداری مشاهده نشد.